Yalnızlığın Üşümesin Sevgilim, Ben senin bilmediğin Bir şehirde, Ölüyorum bugün. Elimde bir demet Kır papatyası İntihar ediyor Avuçlarımda.
Sevgilim, Gölgesi sana düşen bu aşkta Bir kez daha Soluklanamayacaksın. Soramayacaksın Bana bir daha, Neden böyle sustuğumu.
“Uzağıma gerilen Yakın bir nefer olur musun?” Diye bakamayacak Yeşil gözlerin gözlerime.
Sevgilim Sabah ezanında Hışırdarken ağaçlar, Duyduğun hüzne kulak ver. Bir ölümü anlatacaklar sana. Uçup giden bir ruha Ve de aşka Veda edecekler karşında.
Yarın sabah uyandığında Vazondan düşen İlk kurumuş papatyayı Eline aldığında Ölmüş olacağım sevgilim, Bu defa dönüşü olmayacak.
Hoşça kal sevgilim, Ola ki benden sonra Kalbinde bir boşluk hissedersen Ansızın, Bana yazdığın bir şiiri Ört üzerine.
Yalnızlığın üşümesin.
15
.04.2011 Muğla
paylaspaylastikca
Moderatör '
Mesaj Sayısı : 185 PuaN : 217 Rep Puanı : 6 Kayıt tarihi : 03/07/11 Nerden : Sitemden